Sen O Kocaman Dünyasın

Zamanın Dili

Zamana biraz zaman tanıyın, ne yapacağını biliyor o!

Zamanın azaltamadığı, yumuşatamadığı üzüntü yoktur.

Ömür kotanız sınırsız değil, zamanınızın değerini bilin.

Zaman diyorum biraz daha zaman, dilimin ucundaki kelimeler bu kış donmazsa, bir dahaki yıl uçmayı öğrenecekler..

Tanrıya şükür “geç” ile “çok geç” arasında büyük fark var.

Keyif alarak geçirdiğin zaman, boşa harcanmış zaman değildir.

Bir insanı kazanmak zaman meselesi, kaybetmek an meselesidir.

Zaman en iyi yazardır, her zaman mükemmel sonu yazar.

Zaman; bekleyenler için çok yavaştır, korkanlar için çok hızlı, yas tutanlar için çok uzun, neşelenenler için çok kısa. Ancak sevenler için zaman; sonsuzluktur.

Anonim

Papatya

Gülüşünde toplamam gereken papatyalar var..

Bak! Papatya mevsimi geldi. Mevsimlerden papatyayı severim. Sonra seni. Sonra yine seni. Ve hep seni..

Sensiz nasıl mutlu olayım ki ben? Papatyasız ilkbahar mı olurmuş?

Ne papatyaların dili varıyor seviyor demeye, ne de benim cesaretim var son yaprağı çekmeye.

Papatyalar da bizi seviyor, sevmiyor uğruna tüketseydi eğer; beni seviyor, seni sevmiyor diyerek koparırlardı..

Sevgimizin şahidi Allah olduktan sonra papatyalar sevmiyor dese ne çıkar..

Sana da kırgınım papatya, bir “seviyoru” sığdıramadın onca yaprağına.. (Can Yücel)

Tek ihtiyacım neydi biliyor musun? Bir papatya yaprağı daha.. (Edip Cansever)

An gelir bir papatyanın son yaprağında kopar kıyamet; Sevmiyor.. (Diego Espinoza)

Hani çok sevince ölürmüş ya papatyalar, birisini de çok sevince bırakıp gidiyormuş meğer.. (Cemal Süreya)

 

Sagopa Kajmer-Ahmak ıslatan

Uyanmak zor, uykunu bölmedikçe kurtuluş,
Çıkışı bulamadığın yol üzeri, gözün kapalı yıpranış,
Yıprandığını bir tek senin bilmen kıvranış,
Ağladığını kendin görmen, ruhen yıkılış.

Onlar, anlatsan da anlamazlar,
Bir anlam da yüklemezler,
Çıldırdığını düşünürler,
O büyük düşünürler.

“Keşke konuşmasaydım” dersin,
Meğer buymuş ilk dersin,
Zor iş, kolay gelsin.

Elin boşta kaldır, tutmadıklarında,
Gözün yaşta kalır, anlamadıklarında,
Sesin titrer konuşmaya çabaladığında ardarda.

Oysa kim istemez ki, her gün ilkbahar günü?
Şiirler yazmak, izleyip kırmızı gülü.
Akan saatler, beraberinde götürür ömrü,
Kalan sağlar senindir, kaybedilenler ölü.

Ben seni gayet iyi de anlıyorum, gayet.
Ardımda bıraktığım o yollar, buradan gayet net,
İnsan bir nefis, bir nefes,
Bir özgür, bir kodes, bir hapis, bir kafes.
Yaşa etmeden pes! Kolaysa…

Zor çıkar içinden, açılmamış ne kadar kutu varsa,
Yalan dağılır içinden, açılmış ne kadar ağız varsa,
Çil yavrusu gibi dağılır, bildiğin ne kadar iyi varsa.

İlk başta suya kanar gibi kandım,
Sözlerine inandım herkesin kalpten, çok içten.

Bu uykumdan uyanmam zaman aldı,
Uyandım, uykusuzluk başladı aniden, aniden.

Yıllar öğretmenim oldu, gerçek zor okuldu.
Kaçtım dersten, derslerden, isterdim uyanmak birden,
Bir kötü kabustan cidden, aniden.
Sahiden.

Bendeki buz söndürüyor ağır ateşleri,
Yakmaya çalıştığım kısa çıralar nemli,

Karaya oturmuş geminin tayfasındanım kabaca,
Ruh halim, ejderhaya kafa tutan bir atmaca.
Bu hayat bolca kutulu bulmaca,
Bildiğin, cevaplar olur; bilemediğinde karmaşa,
Dallanıp yeşermek de var, ve bir de solmaca,
Nefesten kesilmek de var, içinde koşmaca.

Güzel bir şarkı buldum, kendimi onunla öldürdüm,
Sonra bir diğer şarkı duyup, hayata onunla geri de döndüm,
Sonra başka şarkılarla doğdum, onlarla soldum,
Ben Yunus’u şarkılarda buldum, hayatta kaybettim.

Gönlümün cennetine koyduklarım ve cehenneminde yaktıklarım.
Ne çok şey anlatıyor, gözlerine baktıklarım,
Çok şey anlatıyor, gözümden akıttıklarım,
Ahmak ıslatanlarım.

İlk başta suya kanar gibi kandım,
Sözlerine inandım herkesin kalpten, çok içten.

Bu uykumdan uyanmam zaman aldı,
Uyandım, uykusuzluk başladı aniden, aniden.

Yıllar öğretmenim oldu, gerçek zor okuldu.
Kaçtım dersten, derslerden, isterdim uyanmak birden,
Bir kötü kabustan cidden, aniden.
Sahiden.

Yalnızca Sessiz Sakin İnsanların Bildiği 12 Durum

1. Konuşmaktan çok düşünmeyi tercih edersin.

Bu yüzden kafanın içi pek gürültülüdür.

2. Az konuşursun çünkü laf kalabalığını sevmezsin.

3. Söyleyecek çok şeyin vardır, sadece doğru zamanı beklersin.

4. Genelde sohbet edecek konu bulamazsın, bunun “konuşmak için konuşmak” olacağını bilirsin.

5. Duygularını içinde yaşarsın, bazen orada fırtınalar bile kopar ama farkettirmezsin.

6. Genellikle birilerine sinirlendiğinde sabredersin, onu içinde biriktirip salarsın.

7. İlgi alanındaki bir muhabbet açıldığında kimse seni susturamaz, aralıksız konuşmayı özlediğini farkedersin.

8. Sessiz sakin olduğun için kimse senden büyük başarılar beklemez, başardığında herkesin tepkisinden bunu anlayabilirsin.

9. Bir olay üzerine çok şey yaşadığın için hakkında konuşmanın artık gerek kalmadığını düşünürsün.

10. Çoğu zaman “konuşsam kimse anlamaz şimdi” diye düşünüp susmayı tercih edersin.

11. Ortama göre farklılık gösterirsin. Tanımadığın ve sana uymayan bir ortamda sessiz takılırsın ama…

…mutlu olduğun, daralmadığın bir ortamdaysan ortamın popüleri oluverirsin.

Kaynak/Source:  http://onedio.com/haber/sadece-sessiz-sakin-insanlarin-bildigi-durum-363812?fb_ref=Default