Zamanın Dili

Zamana biraz zaman tanıyın, ne yapacağını biliyor o!

Zamanın azaltamadığı, yumuşatamadığı üzüntü yoktur.

Ömür kotanız sınırsız değil, zamanınızın değerini bilin.

Zaman diyorum biraz daha zaman, dilimin ucundaki kelimeler bu kış donmazsa, bir dahaki yıl uçmayı öğrenecekler..

Tanrıya şükür “geç” ile “çok geç” arasında büyük fark var.

Keyif alarak geçirdiğin zaman, boşa harcanmış zaman değildir.

Bir insanı kazanmak zaman meselesi, kaybetmek an meselesidir.

Zaman en iyi yazardır, her zaman mükemmel sonu yazar.

Zaman; bekleyenler için çok yavaştır, korkanlar için çok hızlı, yas tutanlar için çok uzun, neşelenenler için çok kısa. Ancak sevenler için zaman; sonsuzluktur.

Anonim

Papatya

Gülüşünde toplamam gereken papatyalar var..

Bak! Papatya mevsimi geldi. Mevsimlerden papatyayı severim. Sonra seni. Sonra yine seni. Ve hep seni..

Sensiz nasıl mutlu olayım ki ben? Papatyasız ilkbahar mı olurmuş?

Ne papatyaların dili varıyor seviyor demeye, ne de benim cesaretim var son yaprağı çekmeye.

Papatyalar da bizi seviyor, sevmiyor uğruna tüketseydi eğer; beni seviyor, seni sevmiyor diyerek koparırlardı..

Sevgimizin şahidi Allah olduktan sonra papatyalar sevmiyor dese ne çıkar..

Sana da kırgınım papatya, bir “seviyoru” sığdıramadın onca yaprağına.. (Can Yücel)

Tek ihtiyacım neydi biliyor musun? Bir papatya yaprağı daha.. (Edip Cansever)

An gelir bir papatyanın son yaprağında kopar kıyamet; Sevmiyor.. (Diego Espinoza)

Hani çok sevince ölürmüş ya papatyalar, birisini de çok sevince bırakıp gidiyormuş meğer.. (Cemal Süreya)