‘Vazgeçmek ve vazgeçmekten vazgeçmek’

İyilik yaparsın herkese bahsedersin o ne vazgeçmek nede vazgeçmekten vazgeçmek. İyilik yaparsın oturup evde düşünürsün, bu vazgeçmek. İyilik yaparsın unutursun, bu vazgeçmekten vazgeçmek.

Kimse, seni sen olduğun için sevmeyecek

“Kimse, seni sen olduğun için sevmeyecek; herkes seni, seni sevmenin onlara ne kadar yakışacağını düşündüğü için, yani kendileri için sevecek. Ve bu da demek oluyor ki insan böyle yaparak yine kendini sevecek. Sen hiç sevilmemiş olacaksın hikâyenin sonunda.” Dostoyevski

Sevgili

Sen gülünce mevsim değişir sevgili,

Güneş daha bir aydınlatır dünyayı,

Çiçekler rengarenk açar,

Kuşlar binbir tonda cıvıldar papatyalara,

Rüzgar doğanın en güzel seslerini

ağaçlara fısıldar,

Bulutlar resmini çizer gökyüzüne, Yapraklar adını çimlere yazar,

Dalgalar kumsallara,

Yağmurlar adını söyler kaldırımlara

damla damla,

Arılar bal yapmak için gülüşünü bekler,

Deniz coşmak için seni,

Toprak tohumlanmak için dokunmanı bekler, Ekmek pişmek için seni,

Kuşlar uçmak için seni bekler,

Zaman akmak için seni bekler,

Günler geçmek için seni,

Gözler görmek için seni bekler,

Kulaklar duymak için seni,

Kalpler atmak için seni bekler,

Gönül sevmek için seni sevgili…

Emre Bahadır

Sevdan…

Sevdan; geri dönemediğim en uzun yolculuk,

Hayatın; okumaktan vazgeçemediğim en güzel hikaye,

Düşüncelerin; sonunu bulamadığım en gizemli labirent,

Karakterin; içinde kaybolduğum en renkli şehir,

Gururun; duvarlarını kıramadığım en korunaklı kale,

Gözlerin; dalıp çıkamadığım en derin okyanus,

Kalbin; sahip çıkamadığım en değerli hediye,

Sesin; duyup unutamadığım en güzel şarkı,

Sen;

aldığım her nefes,

baktığım her yer,

duyduğum her ses,

dokunduğum her cisim,

attığım her adım,

yediğim her lokma,

içtiğim her yudum, tattığım her damla sen..

Bense; tanıdığın en korkak adam, duyduğun en aptal sevdalı, gördüğün en beceriksiz aşık..

Emre Bahadır