Hayatımda tattıığım en iyi ve güzel aynı zamanda en kötü ve çirkin duygudur göz göze gelmek. Önceleri umut ve mutluluktur en büyük getirisi, sonraları düş kırıklığı ve ızdıraba dönüşür. Oysa ki eylem aynıdır fakat hisler farklı. İki durum arasındaki anlam karmaşası kurcalar durur aklını sürekli.
Bir türlü anlamlandıramazsın bu tezat durumu. Kendince nedenler oluşturup anlam katma çabasına girersin. Oysa ki öyle değildir aslolan. İlkinin nedeni önyargısız, saf ve sade düşüncedir. İyi ve temiz nitelikteki niyettir. Diğerinin ki ise zorunluluklar, mecburiyetler, hayatın gerçekleri, yalanlar ve bahanelerdir. Bu iki durumun akıbeti ne olur bilinmez ama değişmeyecek olan ve gerçek olan iki husus vardır ki; birincisi tüm bunların bir yaratıcısı ve tasarlayıcısı vardır. İkincisi ise yaratıcı ve tasarlayıcı olan, senin ve düşüncelerinin elbette farkındadır.
Bir göz mesafesinde her şey,
Uzak mı yakın mı bilinmez.
Uzanıp ulaşmak istersen,
Hayâl olur görünmez.
Emre Bahadır
Söz Uçar, Yazı Kalır. 